Ik vrees dat het ietwat aan de kijker, in casu de fotograaf, zelf ligt. Ik poog nochtans met open blik naar deze samenleving te kijken, maar de parallellen zijn onmiskenbaar. Tenzij ik natuurlijk naar een vorm van platgetreden estheticisme zou neigen. Maar dan pas zou ik terecht een leugenaar kunnen genaamd worden. Voorlopig laat ik deze eer aan echte kunstdocenten uit het verre Brusselse.
Ierland begint ‘n beetje op België te lijken 😉
Ik vrees dat het ietwat aan de kijker, in casu de fotograaf, zelf ligt. Ik poog nochtans met open blik naar deze samenleving te kijken, maar de parallellen zijn onmiskenbaar. Tenzij ik natuurlijk naar een vorm van platgetreden estheticisme zou neigen. Maar dan pas zou ik terecht een leugenaar kunnen genaamd worden. Voorlopig laat ik deze eer aan echte kunstdocenten uit het verre Brusselse.
The eye of the beholder… 😉