Twee maal op nummer vier en één keer op vijf. Het zou de score op de elvendertigste hitlijst van radio twee kunnen zijn. Maar kijk toch maar eens naar Lee Friedlander – neen, geen nieuwe versie van een Brits automodel.
groeten,Luc
Genoten van deze serie levensfoto’s. Foto1 bleef ik naar kijken, zoveel op te zien. Ik hou van jouw stijl en kijk op het leven in je foto’s weergegeven.
Bedankt voor het compliment. Gisteren las ik het boek van Hans Aarsman, ‘De fotodetective’. Zijn persoonlijk parcours en visies sluiten wonderlijk aan bij wat ikzelf reeds sinds een tweetal jaar ervaar. De trigger om hiertoe te komen was de onmiskenbare ontdekking van de intellectuele fraude die in heel wat ‘kunstscholen’ gepleegd wordt. Ik noem maar de Brusselse Luca, School of Arts, waar ‘docenten’ zelfs weigeren naar foto’s te kijken. En omtrent ‘kijken’ maakt Aarsman nu net een punt…En ik probeer hetzelfde als leraar fotografie en als fotograaf-met-een-camera.
‘Trying to catch the ever passing time’. I’m afraid this battle is lost beforehand, but it’s at least worth trying.
And it’s an authentic attempt. (I know too many ‘artists’ and ‘experts’ who are too cynical to even try…)
De fotograaf staat er zelf ook bij, in foto 4 Dit model wist duidelijk niet dat ze die dag op de foto zou eindigen.
Twee maal op nummer vier en één keer op vijf. Het zou de score op de elvendertigste hitlijst van radio twee kunnen zijn. Maar kijk toch maar eens naar Lee Friedlander – neen, geen nieuwe versie van een Brits automodel.
groeten,Luc
Genoten van deze serie levensfoto’s. Foto1 bleef ik naar kijken, zoveel op te zien. Ik hou van jouw stijl en kijk op het leven in je foto’s weergegeven.
Bedankt voor het compliment. Gisteren las ik het boek van Hans Aarsman, ‘De fotodetective’. Zijn persoonlijk parcours en visies sluiten wonderlijk aan bij wat ikzelf reeds sinds een tweetal jaar ervaar. De trigger om hiertoe te komen was de onmiskenbare ontdekking van de intellectuele fraude die in heel wat ‘kunstscholen’ gepleegd wordt. Ik noem maar de Brusselse Luca, School of Arts, waar ‘docenten’ zelfs weigeren naar foto’s te kijken. En omtrent ‘kijken’ maakt Aarsman nu net een punt…En ik probeer hetzelfde als leraar fotografie en als fotograaf-met-een-camera.
So true! I see myself as a father right now, trying to catch the ever passing time.
‘Trying to catch the ever passing time’. I’m afraid this battle is lost beforehand, but it’s at least worth trying.
And it’s an authentic attempt. (I know too many ‘artists’ and ‘experts’ who are too cynical to even try…)
Prachtige serie!
Dank. Ik benader de realiteit op een onberedeneerde, intuïtieve wijze. Of wellicht is dit ook een manier van redeneren….?