Zeker, gelukkig wel. Dank je Luc. We hebben hier weinig besmettingen en onze ziekenhuizen kunnen mensen van buiten de regio opnemen. Omdat we aan de zuidrand van de stad wonen lopen we gemakkelijk even de velden in, en dat doen we graag en veelvuldig. Dus we mogen eigenlijk niet klagen. Maar toch, zoals ik eerder schreef, het begint me wel op mijn zenuwen te werken. Alle pret is weg, dat gehannes met afstand, nooit meer spontaan. Vervelend is het. Toch, we overleven het wel. Voorlopig zijn we nog gezond. Bij jullie ook alles in orde?
Met twee gezinsleden in de frontlinie, mogen wij vooralsnog niet klagen. Het ritme, de structuur van lesgeven, de leerlingen: ik mis het helemaal. Gelukkig is er ‘zoom.us’ en screencast-o-matic. In de vele vrije tijd maak ik heel lange fietstochten door de Vlaamse velden en ik vind er enkel…leegte. Zo leeg en ademloos heb ik mijn land nog nooit gezien. (Beelden volgen). P.s. als jullie ooit nog eens de Vlaamse kust aandoen, misschien even naar De Panne lonken.
Groeten…
Ik weet dat je een hekel hebt aan een begrip als ‘mooi’ bij foto’s, Luc. Maar ik vind de bovenste en de onderste foto prachtig.
Ik heb vooral mooie collega’s die mooi meewerken in zoektocht naar dagboekvulling. Mooi meegenomen.
Hou jullie mooi beschut daar in het hoge Noorden.
Hopelijk toch nog coronavrij, mag ik hopen?
Zeker, gelukkig wel. Dank je Luc. We hebben hier weinig besmettingen en onze ziekenhuizen kunnen mensen van buiten de regio opnemen. Omdat we aan de zuidrand van de stad wonen lopen we gemakkelijk even de velden in, en dat doen we graag en veelvuldig. Dus we mogen eigenlijk niet klagen. Maar toch, zoals ik eerder schreef, het begint me wel op mijn zenuwen te werken. Alle pret is weg, dat gehannes met afstand, nooit meer spontaan. Vervelend is het. Toch, we overleven het wel. Voorlopig zijn we nog gezond. Bij jullie ook alles in orde?
Met twee gezinsleden in de frontlinie, mogen wij vooralsnog niet klagen. Het ritme, de structuur van lesgeven, de leerlingen: ik mis het helemaal. Gelukkig is er ‘zoom.us’ en screencast-o-matic. In de vele vrije tijd maak ik heel lange fietstochten door de Vlaamse velden en ik vind er enkel…leegte. Zo leeg en ademloos heb ik mijn land nog nooit gezien. (Beelden volgen). P.s. als jullie ooit nog eens de Vlaamse kust aandoen, misschien even naar De Panne lonken.
Groeten…
Als we België weer in mogen gaan we dat zeker doen. En in Veurne. 🙂
Altijd welkom. De taalbarrière is minimaal 🙂
Fabricants de rouge à lèvres en faillite ! Bravo, Lucas.
Et les producteurs du cinéma romantique!