Luc Dewaele, dagboek

My working class heroes.

Senthe

Sei nata nel fondo oscuro del mare

dalle valve madreperlacee di una conchiglia

ma il fuoco dell’amore ti ha concepito nel silenzio

e ti ha donato i colori della primavera.

Vedo tra i tuoi capelli che s’è impigliata una foglia

del colore rosso dell’autunno

e negli occhi due lacrime di quel mare

profondamente azzurro.

Quando il vento ti spettina m’inebrio

al profumo del tuo sorriso simile a un gelsomino

fiorito tra i petali delle tue labbra.

Il suono della tua voce seduce il mio cuore oscuro

con la dolcezza di stelle tremanti

e le tue parole danzano al ritmo

affascinante delle onde che s’infrangono

nel corallo della tua bocca

Mentre scrivo su questo foglio, il tuo nome

di Primavera illumina la mia mano

con la malinconia di un fiore lontano.

Roma, 06/10/2018                                                                                                                                    Marcello Comitini

Senthe

Geboren geborgen in de onverlichte onderzee

–

Parelmoeren schelpen klapkieuwden je uit

het onderwaters vuur – vol min en stilte –

brandde jou in lentetinten.

Ik zie een herfstblad gestrikt in je haren,

zo herfstig teruggevoerde kleur in zijn nadagen

en zie, zie in ogen welgeteld twee zoute tranen

ongekleurd nog, meerdieper blauw.

Als dan doorheen jou, omheen jou de wind roert,

verwazig ik, in eigen ziel bedwelmd door jasmijn,

de geurige weerglans van je glimlach,

uitdijend-gebloeide jasmijnmondjes.

Stellige klank van je stem verleidt mijn toegedekte hart,

in de zindertrant van sterren zachtliefelijk.

En woorden alleen van jou, op een bekorende dansmaat,

met een golfslag die danig verstuift – breekt –

schurend op koraal – golfbrekers van je mond.

Tussenin beschrijf ik het onbeschrevene;

ik spel je naam, Lente, met een hand vol licht,

op een vergaand bloemblad vol herfsttroostigheid.

Ver.