Lucas Dewaele, dagboek

Titels kunnen misleidend zijn. Foto’s zijn dat zonder uitzondering altijd. Foto’s liegen omdat fotografen geregistreerde uitzonderlijke liegebeesten zijn. Ze doen alsof ze dé werkelijkheid tonen, terwijl ze zich uitsluitend focussen op hun eigen belevingswereldje en wat daarvan als illustratie uit de grote boze en broze werkelijkheid te rapen valt. Ze kiezen een moment, een standpunt, een brandpunt, delen orders uit aan argeloze modellen, snijden weg, zetten krom of recht, houden het midden (weg), ontkleuren en verzadigen, zetten namen en slogans boven en onder hun beelden, reizen ver weg en etaleren fantasie, die hen voor de angst voor de werkelijkheid behoedt.

Liegen en dwingelandij beoefenen : de fotograaf verplicht de kijker te zien wat optisch en mechanisch waar is. En de kijker verplicht zichzelf daar uitspraken over te doen.

Wat als de “fotografie de blik aan het oppervlak bindt” (Kafka)? En niets meer is dan dat?

Miss en de leiding (géén middelnederlands)