Lucas Dewaele, dagboek

Dag vier na het heengaan van mijn onmisbaar speeltje, Fuji x100, richting Holland.

Een fotograaf met een zwaarmetalen Nikon, krijgt hoe dan ook , op een herfstdag, een stuk Vlaanderen voor de voeten, onderweg naar beelden om den brode.

Die laatste onthou ik je – wegens afbreuk aan de alhier opgebouwde smaak -. Maar wat ik in dit heldere licht niet wil laten ontsnappen, toon ik je.

Gewoon, omdat het moet. En omdat ik wantrouwen tegenover cameraloze fotocritici koester als mijn kinderen.

Niet alleen dit brokje Vlaanderen mocht ik vandaag en passant in fragmenten ervaren; ik werd ook geconfronteerd met een stuk tekst over of op de ziel van het fotograferen.

Minor  White zegt :

The state of mind of a photographer while creating is a blank…For those who would equate “blank” with a kind of static emptiness, I must explain that this is a special kind of blank. It is a very active state of mind really, a very receptive state of mind, ready at an instant to grasp an image, yet with no image pre-formed in it at any time. We should note that the lack of a pre-formed pattern or preconceived idea of how anything ought to look is essential to this blank condition. Such a state of mind is not unlike a sheet of film itself – seemingly inert, yet so sensitive that a fraction of a second’s exposure conceives a life in it.

“De geestesgesteldheid van een fotograaf is tijdens het creëren, leeg.”

Een krachtige manier om te zeggen dat een fotograaf ontvankelijk en vrij van voorgevormde denkbeelden moet zijn, als hij op zoek gaat naar beelden.

Misdaadauto's.

Of beter, als beelden op zoek gaan naar een fotograaf.

Lee Friedlander vat het kernachtig samen :

“You go out and the pictures are staring at you”.

Vlaanderen is echt een werkbaar vakantieland.