Ja, de gekunstelde levendigheid in Vlaanderen is één van mijn recente ontdekkingen. Soms denk ik : ‘wie bedenkt zoiets?’ Maar dan kan je meteen de vraag stellen: ‘wie bedenkt de architectuur op de achtergrond?’ Misschien veel universeler is de vraag wie dit Vlaanderenlandje uiteindelijk gestalte geeft… Ik bereid mijn exit voor.
Bedankt voor je complimenten. Beelden houden mij in de ban en dat toon ik gewoon tussendoor. Ik hou van fotografie op een on-academische maar zelf-beleefde manier. Mijn beeldtaal is louter gebaseerd op ‘verwondering’, het wonder van een steeds veranderende omgeving. Dat hou ik vast, voor eeuwig.
P.s. Als ik fotografeer, ban ik alles wat zelfverklaarde kunstrecensenten voorschrijven. Dat heet dan ‘artistieke’ vrijheid, denk ik.
oh oh het statement van die bloemen op de derde foto….
Ja, de gekunstelde levendigheid in Vlaanderen is één van mijn recente ontdekkingen. Soms denk ik : ‘wie bedenkt zoiets?’ Maar dan kan je meteen de vraag stellen: ‘wie bedenkt de architectuur op de achtergrond?’ Misschien veel universeler is de vraag wie dit Vlaanderenlandje uiteindelijk gestalte geeft… Ik bereid mijn exit voor.
Bedankt voor de opmerkzaamheid. Weinigen worden getroffen door deze vorm van gevoeligheid.
je werk is een en al actie van en voor gevoelige ogen,
daarom waardeer ik het heel erg,
exit kan vele richtingen uit
elke intro is spannend
Bedankt voor je complimenten. Beelden houden mij in de ban en dat toon ik gewoon tussendoor. Ik hou van fotografie op een on-academische maar zelf-beleefde manier. Mijn beeldtaal is louter gebaseerd op ‘verwondering’, het wonder van een steeds veranderende omgeving. Dat hou ik vast, voor eeuwig.
P.s. Als ik fotografeer, ban ik alles wat zelfverklaarde kunstrecensenten voorschrijven. Dat heet dan ‘artistieke’ vrijheid, denk ik.