Concerning the Art Market : the experts (mostly Art Teachers) decide who is good and who should never be mentionned. I’m certainly part of the latest species. But I saved my soul at least…
Bedankt voor je commentaar.Ik hou ervan mijn beelden suggestief te houden (zonder met gewichtige concepten uit te pakken). Elk beeld is een impressie van wat mijn aandacht vrijelijk vast hield.
Mijn favoriete foto’s uit de serie zijn: foto 2, het meisje aan het zebrapad en foto 6, het meisje met het lange haar in close-up.
Persoonlijk zou ik de foto met het het meisje iets bijgesneden hebben tot de kraan rechts en het paaltje met de onderste zebrastreep uit beeld zijn. Dat plaats dan meteen het meisje precies in het midden en in focus.
De foto van het meisje met het lange haar: komt de mooie glans van de invulflits?
Grtz.,
Beste Erwin, ik begrijp je voorstel en je voorkeur volkomen. Zelf (h)erken(de) ik bij mezelf vaak de reflex om de realiteit te laten verworden tot een ideaal beeld, vol harmonie en zonder storende elementen. Ik bestrijd dit uitgangspunt sinds ik het werk van Robert Frank en Garry Winogrand nader bekeken heb. Mijn kort verblijf in Luca, School of Arts in Brussel heeft mij hierin trouwens versterkt: dergelijk idealiserend streven resulteert in een steriliteit die mensen doet stoppen met fotografie, bijv. omdat het ultieme evenwichtige beeld al ooit gemaakt is (Gursky, Rhein II) en er zich geen nieuwe uitdagingen meer aandienen. (Behalve dan in het ontmaskeren van leugenachtigheid van beeld-kunstenaars en docerende imitatoren). Geloof mij in al dan niet gebonden toestand: dit streven creëert slechts een soort trots of een dédain gebaseerd op het feit dat je ooit aan fotografie deed. Aseptische critici en experten (bijv. Steven Humblet in de Witte Raaf) gaan er trouwens prat op nog nooit een fototoestel ter hand genomen te hebben, maar zij sturen wel het Belgische kunstfotoforum in deze of gene richting – of pretenderen dit althans. Het gewicht ervan is cryptisch en uiterst gering en biedt geen perspectief op de queeste waarin een fotograaf-met-goesting zich wentelt. Je kan rustig concluderen dat de zich aandienende realiteit (al dan niet uitgelokt) voor mij zeer verlokkelijk is en mijn verwondering blijft voeden.
Wellicht met enige tegenspraak moet ik wel stellen dat ik mijn beelden graag ‘recht’zet – wellicht een overblijfsel van een professionele irritatie.
Om op je supplementaire vraag te antwoorden:gewoon het invulflitsje van mijn x100s. Mijn uitrusting is uiterst simpel, net als mijn beeldtaal.
Ik merk bij mezelf dat het schooljaar alweer in aantocht is…
Beste Luc,
met belangstelling je uitgebreide toelichting gelezen. Stof tot nadenken. Goed dat er zoveel interpretaties en meningen zijn. Die maken het fotograferen en foto’s bekijken interessant.
Aanpassen van een kader, weergave in kleur of zwart-wit, de correcties die daarbij toegepast worden,… digitale fotografie biedt zoveel mogelijkheden die voer zijn voor boeiende meningen en visies.
N.a.v. van je verwijzing naar Gursky, Rhein II, mijn persoonlijke oefening in ‘ultiem evenwicht’: http://erwinacke.blogspot.be/2011/04/le-jaune-de-picardie.html
Grtz.,
Beste Erwin, met plezier je Picardische beelden bekeken. Ik verwees naar Gursky, Rhein II, om de relativiteit van een geïdealiseerd beeld te duiden. De duurste foto ooit is gewoon een gemanipuleerde vervalsing (storende elementen, weet je wel…). Gursky heeft dit inmiddels toegegeven en zijn concept aan deze openbaring aangepast. Voor mij een onuitwisbare illustratie van de onbetrouwbaarheid van een rijtje hedendaagse kunstenaars en hun hogepriesters in kunstscholen annex media. Het is een wereldje waarin ‘fake’ de boventoon voert… (en waaraan ik godzijdank ontsnapt ben).
[…] bouk wie is die vriend..? grt,bouk. Niet de eerste de beste bouk, Google is uw vriend Bouk KLIK Nikon D800/ AF-S Nikkor 24mm f1.4 G/ AF-S Nikkor 35mm f1.4 G/ AF-S Nikkor 50mm f1.4 G/ AF-S […]
Als beelden (en de woorden die ernaar verwijzen) de beeldtaal verrijken, kan ik dit alleen maar toejuichen. Misschien was dat wel de bedoeling van Susan Sontag in ‘Over Fotografie’. Beter dan de duidelijkste handleiding van de meest complexe camera.
beautiful images.
Thanks. But not everyone agrees with this point of view…. I know some experts…
who gets to decide? i love the brightness and clarity…:-D
Concerning the Art Market : the experts (mostly Art Teachers) decide who is good and who should never be mentionned. I’m certainly part of the latest species. But I saved my soul at least…
Briljante titel in ieder geval. Ik vind de eerste en de laatste in de serie het sterkst
Bedankt voor je commentaar.Ik hou ervan mijn beelden suggestief te houden (zonder met gewichtige concepten uit te pakken). Elk beeld is een impressie van wat mijn aandacht vrijelijk vast hield.
Mijn favoriete foto’s uit de serie zijn: foto 2, het meisje aan het zebrapad en foto 6, het meisje met het lange haar in close-up.
Persoonlijk zou ik de foto met het het meisje iets bijgesneden hebben tot de kraan rechts en het paaltje met de onderste zebrastreep uit beeld zijn. Dat plaats dan meteen het meisje precies in het midden en in focus.
De foto van het meisje met het lange haar: komt de mooie glans van de invulflits?
Grtz.,
Beste Erwin, ik begrijp je voorstel en je voorkeur volkomen. Zelf (h)erken(de) ik bij mezelf vaak de reflex om de realiteit te laten verworden tot een ideaal beeld, vol harmonie en zonder storende elementen. Ik bestrijd dit uitgangspunt sinds ik het werk van Robert Frank en Garry Winogrand nader bekeken heb. Mijn kort verblijf in Luca, School of Arts in Brussel heeft mij hierin trouwens versterkt: dergelijk idealiserend streven resulteert in een steriliteit die mensen doet stoppen met fotografie, bijv. omdat het ultieme evenwichtige beeld al ooit gemaakt is (Gursky, Rhein II) en er zich geen nieuwe uitdagingen meer aandienen. (Behalve dan in het ontmaskeren van leugenachtigheid van beeld-kunstenaars en docerende imitatoren). Geloof mij in al dan niet gebonden toestand: dit streven creëert slechts een soort trots of een dédain gebaseerd op het feit dat je ooit aan fotografie deed. Aseptische critici en experten (bijv. Steven Humblet in de Witte Raaf) gaan er trouwens prat op nog nooit een fototoestel ter hand genomen te hebben, maar zij sturen wel het Belgische kunstfotoforum in deze of gene richting – of pretenderen dit althans. Het gewicht ervan is cryptisch en uiterst gering en biedt geen perspectief op de queeste waarin een fotograaf-met-goesting zich wentelt. Je kan rustig concluderen dat de zich aandienende realiteit (al dan niet uitgelokt) voor mij zeer verlokkelijk is en mijn verwondering blijft voeden.
Wellicht met enige tegenspraak moet ik wel stellen dat ik mijn beelden graag ‘recht’zet – wellicht een overblijfsel van een professionele irritatie.
Om op je supplementaire vraag te antwoorden:gewoon het invulflitsje van mijn x100s. Mijn uitrusting is uiterst simpel, net als mijn beeldtaal.
Ik merk bij mezelf dat het schooljaar alweer in aantocht is…
Beste Luc,
met belangstelling je uitgebreide toelichting gelezen. Stof tot nadenken. Goed dat er zoveel interpretaties en meningen zijn. Die maken het fotograferen en foto’s bekijken interessant.
Aanpassen van een kader, weergave in kleur of zwart-wit, de correcties die daarbij toegepast worden,… digitale fotografie biedt zoveel mogelijkheden die voer zijn voor boeiende meningen en visies.
N.a.v. van je verwijzing naar Gursky, Rhein II, mijn persoonlijke oefening in ‘ultiem evenwicht’: http://erwinacke.blogspot.be/2011/04/le-jaune-de-picardie.html
Grtz.,
Beste Erwin, met plezier je Picardische beelden bekeken. Ik verwees naar Gursky, Rhein II, om de relativiteit van een geïdealiseerd beeld te duiden. De duurste foto ooit is gewoon een gemanipuleerde vervalsing (storende elementen, weet je wel…). Gursky heeft dit inmiddels toegegeven en zijn concept aan deze openbaring aangepast. Voor mij een onuitwisbare illustratie van de onbetrouwbaarheid van een rijtje hedendaagse kunstenaars en hun hogepriesters in kunstscholen annex media. Het is een wereldje waarin ‘fake’ de boventoon voert… (en waaraan ik godzijdank ontsnapt ben).
[…] bouk wie is die vriend..? grt,bouk. Niet de eerste de beste bouk, Google is uw vriend Bouk KLIK Nikon D800/ AF-S Nikkor 24mm f1.4 G/ AF-S Nikkor 35mm f1.4 G/ AF-S Nikkor 50mm f1.4 G/ AF-S […]
Bij mij staat bovenstaande comment nu in zijn blog. Dat kan niet de bedoeling zijn denk ik.
Als beelden (en de woorden die ernaar verwijzen) de beeldtaal verrijken, kan ik dit alleen maar toejuichen. Misschien was dat wel de bedoeling van Susan Sontag in ‘Over Fotografie’. Beter dan de duidelijkste handleiding van de meest complexe camera.
A great series.
Thanks. It’s my personal entertainment.