Tiens… Ik wist niet dat de Euromarkt ook in Roeselare kwam… 🙂
Roeselare is een kathedraal van een provinciestadje, waar clans en eenzaamheid heersen. Een pöetische slipper mijnertwege:)
🙂 Zoals bijna alle kleine stadjes zeker? 😉
Het katholieke Vlaanderen puilt hierin wel uit. Soms waan ik mij op Sicilië.
Geen ervaring met Sicilië 😀
Maar die achtergrond is inderdaad wel dikwijls erg herkenbaar…
Bloedbanden, een katholiek decorum en een ons-kent-ons-plan de campagne. Een uitgestreken gezicht en omerta. En alles voor de schone schijn. Welkom in de wereld van Vlaanderen.Waar is de uitgang? 🙂
Zaventem? 😉
Ik laat me vanuit Gent meedrijven naar Terneuzen.En dan kan ik alle kanten uit. Antwerpen of het zeegat. Ben ik dan vanaf nu smokkelwaar?
Misschien wel als je de grens oversteekt 😀
De hamvraag is uiteraard ‘welke grens’. Zal ik toch maar mijn smokkelwaar voorwaar weer opbergen….?
De verlegbare grens? 😛
Misschien het veiligste…
Dit wordt ernstig. Mijn enige grens is een spirituele barrière – noem het gewoon het behoud van de eigen ziel. Ook al houdt de jacht op het zielenheil (en het verweer hiertegen) nooit op. Als ik rondneus in de kunstenwereld weet ik voor één keer dat ik geen andere verklaring kan vinden voor het overdadige succes van de ene en het doodzwijgen van de andere. Een gedachte om een maandag op te fleuren:)
Zeg dat wel! En dat na een langere werkdag dan ik gewoon ben… 😉
Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.
Type your email…
Subscribe
Continue reading
Tiens… Ik wist niet dat de Euromarkt ook in Roeselare kwam… 🙂
Roeselare is een kathedraal van een provinciestadje, waar clans en eenzaamheid heersen. Een pöetische slipper mijnertwege:)
🙂
Zoals bijna alle kleine stadjes zeker? 😉
Het katholieke Vlaanderen puilt hierin wel uit. Soms waan ik mij op Sicilië.
Geen ervaring met Sicilië 😀
Maar die achtergrond is inderdaad wel dikwijls erg herkenbaar…
Bloedbanden, een katholiek decorum en een ons-kent-ons-plan de campagne. Een uitgestreken gezicht en omerta. En alles voor de schone schijn. Welkom in de wereld van Vlaanderen.Waar is de uitgang? 🙂
Zaventem? 😉
Ik laat me vanuit Gent meedrijven naar Terneuzen.En dan kan ik alle kanten uit. Antwerpen of het zeegat. Ben ik dan vanaf nu smokkelwaar?
Misschien wel als je de grens oversteekt 😀
De hamvraag is uiteraard ‘welke grens’.
Zal ik toch maar mijn smokkelwaar voorwaar weer opbergen….?
De verlegbare grens? 😛
Misschien het veiligste…
Dit wordt ernstig.
Mijn enige grens is een spirituele barrière – noem het gewoon het behoud van de eigen ziel. Ook al houdt de jacht op het zielenheil (en het verweer hiertegen) nooit op. Als ik rondneus in de kunstenwereld weet ik voor één keer dat ik geen andere verklaring kan vinden voor het overdadige succes van de ene en het doodzwijgen van de andere. Een gedachte om een maandag op te fleuren:)
Zeg dat wel! En dat na een langere werkdag dan ik gewoon ben… 😉